پیش به سوی المپیاد ریاضی
اوایل دهه شصت، گرایش دانش‌آموزان به رشته ریاضی-فیزیک در دبیرستان‌ها بسیار کاهش یافته بود به طوری که کمتر از هشت درصد آن‌ها این رشته را انتخاب می‌کردند. این مشکل مسئولین را به فکر چاره‌جویی انداخت. یکی از راه‌حل‌های پیش‌نهادی برگزاری مسابقات ریاضی بود. به این ترتیب اولین مسابقه ریاضی دانش‌آموزی در سال 1363 برگزار شد و پس از مدتی در سال 1366 برای اولین بار تیم ایران در المپیاد جهانی شرکت کرد.
المپیاد جهانی ریاضی (IMO) یک المپیاد ریاضی سالیانه 6 مسأله‌ای و 42 امتیازی برای دانش آموزان مقطع دبیرستان و قدیمی‌ترین المپیاد علمی جهان است. نخستین المپیاد جهانی ریاضی در رومانی در 1959 برگزار شده و هر ساله (به جز سال 1980) ادامه داشته‌است. حدود 100 کشور تیم‌هایی حداکثر 6 نفره از دانش‌آموزان را به همراه یک نفر لیدر (رهبر) تیم، یک نفر قائم‌مقام رهبر و ناظران می‌فرستند. المپیاد از آغاز آن، میراثی غنی از خود بر جای گذاشته و خود را به عنوان اوج رقابت ریاضیاتی بین دانش‌آموزان دبیرستانی تثبیت کرده‌است.
محتوای المپیاد از مسائل فوق‌العاده مشکل تا مسائلی از شاخه‌هایی از ریاضیات که معمولاً نه در مدرسه و نه در سطح دانشگاهی تدریس نمی‌شوند نظیر هندسه تصویری و مختلط، و نظریه اعداد با پایه محکم، سیر می‌کند که داشتن دانش نظری گسترده در این حوزه‌ها لازم است. گرچه در حل مسائل استفاده از دانش حساب مجاز است، اما به هیچ عنوان لازم نیست، چرا که اصلی در کار است که حتی اگر راه حل‌ها نیاز به داشتن دانش خیلی بیشتری داشته باشند، هر کسی با فهم مقدماتی از ریاضی باید بتواند مسائل را بفهمد. حامیان این اصل مدعی‌اند که این باعث جامعیت بیشتر می‌شود و مشوقی برای یافتن مسائلی خلق می‌کند که به طرزی فریب آمیز ساده‌اند اما بی شک نیاز به حد معینی از نبوغ دارند.
روند انتخاب از کشور به کشور فرق دارد، ولی اغلب شامل رشته امتحاناتی است که در هر مرحله تعداد کمتری از دانش آموزان را می‌پذیرند. جایزه‌ها به افراد شرکت کننده رده‌های بالای آزمون داده می‌شود. تیمها در المپیاد به رسمیت شناخته نمی‌شوند؛ همه امتیازات فقط به افراد شرکت کننده داده می‌شود ولی به طور غیر رسمی امتیازات تیمی بیشتر مورد مقایسه قرار می‌گیرد تا امتیازات فردی. شرکت کنندگان باید سنی کمتر از 20 سال داشته باشند و نباید در هیچ مؤسسه آموزش عالی ثبت نام کرده باشند. هر فردی با رعایت این شرایط به هر تعداد بار می‌تواند در المپیاد شرکت کند.
نکات مثبت المپیاد ریاضی
- ایجاد تحول و پویایی در بخشی از دانش‌آموزان توانا و معلم‌های باانگیزه در زمینه‌ی ریاضیات
- شناسایی و تشویق دانش‌آموزان مستعد و هموار ساختن راه برای رشد آن‌ها در مسیر تحصیلی
- جذب دانش‌آموزان به ادامه‌ی تحصیل در رشته‌ی ریاضی: حدود ۴۵ درصد دانش‌آموزانی که از طریق المپیاد ریاضی وارد دانشگاه شده‌اند، رشته‌ی ریاضی را برای تحصیل انتخاب کرده‌اند.
- افزایش ترجمه و تألیف کتب مفید ریاضی برای دانش‌آموزان دبیرستانی
- مقایسه‌ی توانایی‌های دانش‌آموزان و کیفیت آموزش و پرورش کشور با دیگر کشورها: نتایج یک کشور در المپیاد برایندی از استعداد فطری دانش‌آموزان، نظام آموزشی کشور و کیفیت دوره‌های حرفه‌ای مخصوص تیم است و نمی‌توان آن را تنها به یکی از این عوامل نسبت داد.
- تقویت اعتماد به نفس دانش‌آموزان و دیگر اقشار مردم
- انجام کار علمی-آموزشی با استاندارهای بالا برای حدود 40 نفر در هر سال
مقایسه توانایی‌های دانش‌آموزان و کیفیت آموزش و پرورش کشور با دیگر کشورها
نتایج المپیادها حکایت از آن دارد که دانش آموران ایرانی توانایی‌های لازم برای کسب مهارت‌های علمی را دارند و اردوی آمادگی تیم در آماده‌سازی دانش‌آموزان موفق بوده است.
مراحل المپیاد ریاضی در ایران
برای عضویت در تیم المپیاد ریاضی، دانش‌آموزان می‌بایست چهار مرحله را طی کنند؛
- آزمون چندگزینه‌ای مرحله‌ی اول در فصل زمستان که در حدود 1500 نفر در آن برگزیده می‌شوند.
- آزمون مرحله‌ی دوم در فصل بهار که مشابه المپیاد بین‌المللی با شش سؤال تشریحی در دو روز متوالی برگزار می‌شود. حدود ۴۰ نفر برگزیده‌ی این آزمون در یک دوره‌ی دو ماهه‌ی تابستانی شرکت می‌کنند.
- در پایان این دوره، دوازده نفر مدال طلا می‌گیرند تا وارد مرحله آموزشی بعدی شوند و بعد از چند آزمون شش نفر تیم انتخاب می‌شوند.
- فاصله‌ی زمانی بین برگزاری آزمون مرحله‌ی اول که معمولاً در اواسط بهمن هر سال برگزار می‌شود و اعزام تیم به مسابقات جهانی که در اواسط تیر انجام می‌شود حدود هفده ماه است. البته دانش‌آموزانی که آرزوی عضویت در تیم ملی المپیاد ریاضی را دارند قطعاً از مدت‌ها قبل از برگزاری آزمون مرحله اول کار علمی را شروع می‌کنند.
دانش‌آموزان شرکت‌کننده در المپیاد ریاضی
تا پایان سال 1393 دانش‌آموزان سال‌های دوم و سوم دبیرستان می‌توانستند در مرحله اول آزمون المپیاد ریاضی شرکت کنند و به‌علاوه دانش‌آموزان سال اول دبیرستانی نیز می‌توانستند به شکل آزمایشی تا مرحله دوم را طی کنند.
بعد از تغییر ساختار آموزشی به شکل 6-3-3، دانش‌آموزان در مقاطع اول و دوم متوسطه دوم، یعنی سال دهم و یازدهم که معادل با همان سال‌های دوم و سوم دبیرستان است، می‌توانند در آزمون المپیاد ریاضی شرکت کنند و المپیاد ریاضی محدود به همین دو مقطع است.
دوره تابستانی
فعالیت‌های عمده دوره تابستانی المپیاد ریاضی به ترتیب اهمیت در ارزش‌یابی دانش‌آموزان بر سه محور زیر است: درس‌ها، آزمون خلاقیت، تحقیق.
- در طول دوره 5 درس برای دانش‌آموزان ارائه می‌شود که 4 عنوان از آن‌ها، درس‌های معمول است که برای نزدیک کردن سطح دانش‌آموزان و دادن اطلاعات پایه‌ای المپیاد ریاضی به آن‌ها طراحی می‌شود و درس آخر درسی است که تحت عنوان درس ویژه با محتوایی پیشرفته‌تر از مفاهیم دبیرستانی ارائه می‌شود. هدف از ارائه‌ی این درس فراهم آوردن موقعیتی متنوع برای فراگیری درسی است که دانش‌آموزان در آن پیش‌زمینه‌ای ندارند و در نتیجه در آن درس یکسان هستند.
- هر ساله مقدار زیادی از انرژی و وقت اعضای کمیته‌ی علمی صرف طراحی آزمون با نام آزمون خلاقیت می‌شود که تلاش بر آن است که حل سؤالات این زمون در عین آن که بر مبنای اطلاعات و دانش ریاضی استوار است، نامتعارف و نیازمند تفکری خلاقانه باشد. عقیده ما بر این است که مجموعه سؤالات امتحان خلاقیت هر ساله بر دامنه‌ی فرهنگ المپیاد ریاضی در ایران می‌افزاید.
- در دوره‌ی تابستانی هر دانش‌آموز موظف است که یک مقاله‌ی ریاضی را از بین مقالات پیش‌نهاد شده از طرف کمیته‌ی ریاضی انتخاب کند. دانش‌پژوه باید مقاله را مطالعه کند، به خوبی بفهمد، در صورت امکان محتوای آن را گسترش دهد و در نهایت در حضور دوستان خود و داوران آن را ارائه کند.
